para descargar este AUDIO click aquí
para descargar archivo PDF click aquí
MENSAJE DOMINGO
31/03/2019
Por el Hno. Santiago
Como en cada carta, Pablo termina exhortando y brindando
concejos cristianos para una vida productiva en Cristo Jesús.
Una vida productiva requiere un buen fundamento, una
correcta doctrina.
Es como cuidar un campo de cultivos, que requiere que el
terreno sea mantenido, que las malezas sean quitadas, que las plantas sean
regadas, podadas, etc..
Podríamos decir que Pablo con esta carta, está quitando
todas esas malezas de "falsas doctrinas" que lo único que hacen es
estorbar y entorpecer la productividad y la calidad de la Iglesia.
No deseamos ser reiterativos, pero los deberes cristianos se
han mencionado ya varias veces; lo hemos hecho en los estudios realizados a las
cartas a los corintios y a los efesios. (ver estudios anteriores)
Esto hace de esta meditación, una meditación corta, pero
espero ser concreto en cuanto a los efectos del mismo.
Por lo tanto, miremos con atención.
Colosenses 3
16 La palabra de Cristo
more en abundancia en ustedes, enseñándose y exhortándose unos a otros en toda
sabiduría, cantando con gracia en sus [de ustedes] corazones al
Señor con salmos e himnos y cánticos espirituales. Jn 15:3; Ef 5:19; Col 4:6;
16 ο-La λογος-palabra
του-de el χριστου-Cristo/Ungido ενοικειτω-esté habitando
dentro εν-en
υμιν-ustedes πλουσιως-ricamente εν-en παση-toda σοφια-sabiduría διδασκοντες-enseñando και-y νουθετουντες-amonestando/advirtiendo εαυτους-a ustedes mismos ψαλμοις-a salmos και-y υμνοις-himnos και-y ωδαις-cánticos πνευματικαις-espirituales εν-en χαριτι-gracia αδοντες-cantando εν-en τη-el καρδια-corazón υμων-de ustedes τω-a el κυριω-Señor
Dos vocablos
claves: "Palabra" y "abundancia".
Es
importante destacar que el vocablo "Palabra" es "logos", lo
cual no implica o no se refiere al conocimiento de las Escrituras, en el
sentido de que el cristiano deba saberse la biblia de memoria o tener un
excesivo conocimiento bíblico, (cuidado, no estoy descartando nada), tener
conocimiento bíblico es bueno, pero en estos textos Pablo habla de un
conocimiento aplicado.
Quiero ser
preciso al expresar que "logos" se refiere a las acciones
Espirituales con buen fundamento doctrinal, es como decir, "que las acciones de Cristo moren en abundancia
en nosotros".
Basta de
tantas teorías, de tantas filosofías, de tanta teología y/o de un excesivo
desafío por entender la biblia. Pablo exhorta por el Espíritu que nos
pongámonos a trabajar, que nuestra vida sea una vida de acción en Cristo, una
perfecta imitación de la vida de Cristo, en santidad, en obediencia, en
ministerio, tomando la cruz, buscando la Vida eterna. (cualquier otra actividad
es pura vanidad y aflicción de espíritu)
Hoy en
día, para algunos, ser cristiano significa, tener una vida sin preocupaciones,
leer la biblia, ir a las reuniones, progresar en este mundo. Pero ese concepto
es totalmente equívoco, ese tipo de vida no es una vida cristiana en
abundancia.
El vocablo
"abundancia" (riqueza) especifica "gran cantidad" de
acciones Espirituales en nosotros, implica administración y mayordomía de
nuestra vida cristiana.
Tomemos
como ejemplo el accionar de un rico: ¿Cuál es la preocupación del rico?, la
preocupación de un rico es mantener y producir más riquezas, significa que el
rico no malgasta, no despilfarra, en cada oportunidad hace buena economía,
aprovecha los tiempos, cuida de sus bienes.
Así
también nosotros, debemos cuidar de nuestra vida cristiana y que sea
productiva. Significa: Hacer más con el poco tiempo que tenemos, que nuestra
vida valga algo en Cristo, no por deuda, no por exigencias, ni por religión,
sino por agradecimiento, por Amor a Él, porque ÉL es digno.
Seamos
ricos en sabias acciones. Ricos en buenas enseñanzas, a través del intercambio
cultural cristiano.
Ricos en
experiencias que adviertan y ayuden a los demás. Ser ejemplo de una vida
productiva.
Somos
recipientes que contienen un aceite especial muy pero muy valioso. Recuerden
que un recipiente vacío se descarta, uno lleno se guarda.
17 Y todo lo que hacen,
sea de palabra o de hecho, háganlo todo en el nombre del Señor Jesús, dando
gracias a Dios Padre por medio de él. 1Co 10:31; Ef 5:20; Col 1:12; Col 3:23;
Col 4:2; Jn 14:13; Fil 2:10; 1Ts 5:18;
17 και-Y παν-todo ο-cual τι-algo αν-en el caso/probable/llegado el caso/que ποιητε-hagan/estén haciendo εν-en λογω-palabra η-o εν-en εργω-obra παντα-todas (cosas) εν-en ονοματι-nombre κυριου-de Señor ιησου-Jesús ευχαριστουντες-dando gracias τω-a el θεω-Dios και-y πατρι-Padre δι-por medio/a través αυτου-de él/su/sus
Aquí Pablo
exige que el Nombre del Señor Jesús sea invocado en toda acción cristiana. Que
en todo Cristo Jesús sea glorificado. Así como los autores son mencionados en
las obras (sean literarias, edilicias, medicinales), así también el Autor de la
Fe sea mencionado con nuestras acciones, apelando a lo que Él es y
agradeciendole.
El Nombre
de Jesús es vital, Él debe estar todo el tiempo en nuestra mente, en nuestras
decisiones y en lo que hacemos.
Acciones y disciplinas. Forma correcta de hacer las cosas.
En los siguientes textos, Pablo habla de las tres relaciones
humanas más importante: (1°) esposos y esposas, (2°) padres e hijos, y (3°)
amos y siervos. En cada caso hay responsabilidad mutua para sujetarse, amar, para obedecer y estimular, para trabajar
arduamente y ser justo.
18 Casadas, estén sujetas a sus
[de
ustedes] esposos, como conviene en el Señor. Ef 5:4; Ef 5:22; Col 3:18; Flm
1:8; Ef 5:22-6:9; Gn 3:16; 1Co 14:34; Tit 2:5; 1P 3:1;
19 Esposos, amen a sus [de ustedes] esposas, y no sean ásperos
con ellas. Ef 4:31; Ef 5:25; 1P 3:1; Ap 8:11; Ap 10:9-10;
18 αι-Las γυναικες-esposas υποτασσεσθε-estén
sujetándose/sometiéndose/(poniéndose en sumiso) τοις-a los ιδιοις-propios ανδρασιν-esposos ως-como ανηκεν-estaba siendo conveniente/apropiado εν-en κυριω-Señor
19 οι-Los ανδρες-esposos αγαπατε-amen/estén amando τας-a las γυναικας-esposas και-y μη-no πικραινεσθε-estén siendo amargados προς-hacia αυτας-ellas
El matrimonio cristiano involucra sumisión mutua,
subordinación de nuestros deseos personales al bien del ser amado y someternos
nosotros mismos a Cristo quien es el Señor.
20 Hijos, obedezcan a sus [de ustedes] padres en todo, porque esto
agrada al Señor. Ef 5:24; Tit 2:9; Gn 3:16; Lv 10:14; Dt 31:12;
Sal 37:25; Pr 20:7; Lc 1:7; Hch 2:39; He 2:13; Ef 6:1;
21 Padres, no exasperen a sus [de ustedes] hijos, para que no se
desalienten. Sal 103:13; 2Co 9:2; Ef 6:4; He 11:23;
20 τα-Los τεκνα-hijos υπακουετε-estén obedeciendo τοις-a los γονευσιν-padres κατα-según παντα-todas (cosas) τουτο-esto γαρ-porque εστιν-es/está siendo ευαρεστον-(totalmente/por completo) agradable εν-en κυριω-Señor
21 οι-Los πατερες-padres μη-no ερεθιζετε-estén exasperando τα-a los τεκνα-hijos υμων-de ustedes ινα-para que μη-no αθυμωσιν-(se) estén desalentando/desanimando
Los hijos deben ser tratados con
cuidado. Ellos necesitan firme disciplina administrada en amor. No los aparte
mediante insultos, burlas o destrucción de su autoestima a tal punto que se
desalienten.
22 Esclavos, obedezcan en todo a sus [de ustedes] amos terrenales, no
«sirviendo al ojo,» como los que quieren agradar a los hombres, sino con
corazón sincero, temiendo a Dios. Col 3:20; Pr 1:7; Rm 1:3; Rm 4:1; Rm 8:4-5; Rm
8:12-13; Rm 9:3; Rm 9:5; 1Co 1:26; 1Co 10:18; 2Co 1:17; 2Co 5:16; 2Co 10:2-3;
2Co 11:18; Gá 4:23; Gá 4:29; Ef 6:5; Ap 14:7; 1Ti 6:1; Tit 2:9; 1P 2:18;
23 Y todo lo que hagan, háganlo de corazón,
como para el Señor y no para los hombres; Col 3:17; Flm 1:16; Ef 6:7;
24 sabiendo que del Señor recibirán la
recompensa de la herencia, porque a Cristo el Señor sirven. 1Co 7:22; Ef
6:8;
25 Mas el que hace injusticia, recibirá
la injusticia que hiciere, porque no hay acepción de personas.
1 Amos, hagan lo que es justo y recto
con sus [de
ustedes] esclavos, sabiendo que también ustedes tienen un Amo en los cielos. Col 3:22; Ef
6:9;
20 τα-Los τεκνα-hijos υπακουετε-estén obedeciendo τοις-a los γονευσιν-padres κατα-según παντα-todas (cosas) τουτο-esto γαρ-porque εστιν-es/está siendo ευαρεστον-(totalmente/por completo) agradable εν-en κυριω-Señor
21 οι-Los πατερες-padres μη-no ερεθιζετε-estén exasperando τα-a los τεκνα-hijos υμων-de ustedes ινα-para que μη-no αθυμωσιν-(se) estén desalentando/desanimando
22 οι-Los δουλοι-esclavos υπακουετε-estén obedeciendo κατα-según παντα-todas (cosas) τοις-a los κατα-según σαρκα-carne κυριοις-amos μη-no εν-en οφθαλμοδουλειαις-servicios al ojo ως-como ανθρωπαρεσκοι-(los) que procuran agradar a hombres αλλ-sino εν-en απλοτητι-sinceridad καρδιας-de corazón φοβουμενοι-temiendo τον-a el θεον-Dios
23 και-Y παν-todo ο-cual τι-algo εαν-si [condicional]/si alguna vez ποιητε-hagan/estén haciendo εκ-de/del/procedente de ψυχης-alma/vida/(ánimo) εργαζεσθε-estén trabajando ως-como τω-a el κυριω-Señor και-y ουκ-no ανθρωποις-a hombres
24 ειδοτες-saben/han sabido/(conocen) οτι-que απο-de/desde κυριου-Señor ληψεσθε-recibirán την-a la ανταποδοσιν-remuneración της-de la κληρονομιας-herencia τω-a el γαρ-porque κυριω-Señor χριστω-Cristo/Ungido δουλευετε-estén sirviendo esclavizados
25 ο-El δε-pero/(y)/(sin embargo)/(por otro lado) αδικων-maltratando/dañando/injustamente/no
rectamente tratando
κομιειται-llevará ο-cual ηδικησεν-hizo injustamente/no rectamente και-y ουκ-no εστιν-es/está siendo προσωποληψια-acepción de persona/parcialidad
1 οι-Los κυριοι-amos το-a lo δικαιον-justo/recto και-y την-a la ισοτητα-equidad τοις-a los δουλοις-esclavos παρεχεσθε-estén concediendo/teniendo al lado de ειδοτες-saben/han sabido/(conocen) οτι-que και-también υμεις-ustedes εχετε-tienen/están teniendo κυριον-a Amo εν-en ουρανοις-cielos
Pablo
no condena la esclavitud (tampoco la defiende), las acciones cristianas van más
allá de las divisiones humanas. A los esclavos se les dice que deben trabajar
como si su amo fuera el Señor Jesús mismo. Y a su vez, los amos deben de ser
justos y rectos con sus esclavos.
Somos inclinado a estimar que Pablo estaba pensando específicamente
en la situación de Onésimo y Filemón: el esclavo que dañó y huyó de su amo y
habiéndose convertido es devuelto a su amo. (ver el próximo estudio de la carta
a Filemón).
Entonces, en estos bloques, Pablo no está hablando de
derechos jurídicos, ni de obligaciones religiosas, (como muchos ministros
religiosos lo imponen), sino de funcionalidad apropiada.
Esto que muchos llaman, "El código doméstico
cristiano", desarrollado ya en otras oportunidades, puede analizarse como
un conjunto de deberes que derivan en roles funcionales, no jerárquicos, sino
funcionales que promueven una sana relación familiar y social.
Ante el Señor Jesús todos somos iguales, todos participamos
del mismo Espíritu, pero cada uno tiene responsabilidades funcionales. ¿Cuál
responsabilidad?, la responsabilidad de una vida centrada en Cristo, con el
interés en el amor al prójimo, y que ese amor se refleje primeramente en
nuestras familias. Una vida familiar libre de vicios (en todos los sentidos,
libres de vicios físicos, vicios culturales, entrenamientos, etc). Que nuestras
virtudes no sean manchadas con maltratos, con el lenguaje deshonesto, con
prejuicios, ni con malas acciones.
Que Cristo gobierne nuestra vida. Tenemos el deber de
representar a Cristo, como embajadores en este mundo. Imitando nosotros su
compasión, su perdón.
Que el amor (sacrificio) guíe nuestras vidas. Que la Paz de
Dios gobierne nuestros corazones. Y ser agradecidos.
2 Perseveren en la oración,
velando en ella con acción de gracias; Ef 6:18-20; Col 2:7; Col 4:2-4;
Rm 12:12; Lc 18:1; Ef 6:18; 1Ts 5:17;
3 orando también al mismo tiempo por
nosotros, para que el Señor nos abra puerta para la palabra, a fin de dar a
conocer el misterio de Cristo, por el cual también estoy preso, Hch 14:27; Rm
16:25; Ef 6:20; Fil 1:7; Col 4:18; Hch 27:2; Hch 28:16; Hch 28:30; 1Co 2:7; 1Co
16:9; 2Co 2:12; Ef 3:4; Ef 5:2; Ef 6:18-20; Ef 6:19; 2Ts 3:1;
4 para que lo manifieste como debo
hablar.
5 Anden sabiamente para con los de
afuera, redimiendo el tiempo. Mr 4:11; Ef 5:15-17; Ef 5:15; Ef 5:16;
6 Sea su [de ustedes] palabra siempre con gracia,
sazonada con sal, para que sepan cómo deben responder a cada uno. Mr 9:50; Col
3:16; 1P 3:15; Lc 14:34;
2 τη-A la προσευχη-oración προσκαρτερειτε-estén permaneciendo/perseverando/(manteniendose
firme)/(quedándose)
γρηγορουντες-estando
despiertos εν-en αυτη-ella εν-en ευχαριστια-expresión de gracias
3 προσευχομενοι-Orando αμα-al mismo tiempo και-también περι-acerca de/(sobre)/(por) ημων-nosotros ινα-para que ο-el θεος-Dios ανοιξη-abra ημιν-a nosotros θυραν-puerta του-de la λογου-palabra λαλησαι-hablar το-el μυστηριον-misterio του-de el χριστου-Cristo/Ungido δι-por medio/a través ο-cual και-también δεδεμαι-he sido atado
4 ινα-para que φανερωσω-manifieste αυτο-a él ως-como δει-es/está siendo necesario με-a mí λαλησαι-hablar
5 εν-En σοφια-sabiduría περιπατειτε-estén andando/caminando alrededor προς-hacia τους-a los εξω-afuera τον-a el καιρον-ocasión/tiempo designado εξαγοραζομενοι-aprovechando
6 ο-La λογος-palabra υμων-de ustedes παντοτε-siempre εν-en χαριτι-gracia αλατι-a sal ηρτυμενος-ha sido sazonada ειδεναι-haber sabido πως-cómo δει-es/está siendo necesario υμας-a ustedes ενι-uno εκαστω-a cada uno αποκρινεσθαι-estar respondiendo
Tres constantes actividades propias de un verdadero
cristiano:
- Oración
perseverante: Comunión y solicitud por el bienestar de la Iglesia y la
funcionalidad de sus principales ministerios de evangelización y formación.
- Una
vida cristiana servicial y discreta.
- Un
lenguaje correcto, edificante y lleno de gracia.
Finalmente:
7 Todo lo que a mí se refiere, se lo
hará saber Tíquico, amado hermano y fiel ministro y consiervo en el Señor, Ef 6:21-22;
Col 4:7-9; Nm 23:19; Hch 20:4; Tit 3:12; Ef 6:21; 2Ti 4:12;
8 el cual he enviado a ustedes para esto
mismo, para que conozca lo que a ustedes se refiere, y conforte sus [de ustedes] corazones, Lc 16:25; Ef
6:21-22; Col 2:2;
9 con Onésimo, amado y fiel hermano, que
es uno de ustedes. Todo lo que acá pasa, se lo harán saber. Flm 1:10; Flm
1:16;
10 Aristarco, mi compañero de prisiones,
les saluda, y Marcos el sobrino de Bernabé, acerca del cual han recibido
mandamientos; si fuere a ustedes, recíbanle; Hch 15:37; Hch 15:39; Hch 19:29;
Hch 20:4; Hch 27:2; Rm 16:7; 2Ti 4:11; Flm 1:24; Hch 4:36;
11 y Jesús, llamado Justo; que son los
únicos de la circuncisión que me ayudan en el reino de Dios, y han sido para mí
un consuelo. Hch 1:23; Hch 11:2; Hch 18:7; Flm 1:7;
12 les saluda Epafras, el cual es uno de
ustedes, esclavo de Cristo, siempre rogando encarecidamente por ustedes en sus
oraciones, para que estén firmes, perfectos y completos en todo lo que Dios
quiere. Mat 5:48; Rm 15:30; Col 1:7; Flm 1:23; Gá 1:4;
Ef 1:9; Jud 1:3;
13 Porque de él doy testimonio de que
tiene gran solicitud por ustedes, y por los que están en Laodicea, y los que
están en Hierápolis. Col 2:1; Jud 1:3;
14 les saluda Lucas el médico amado, y
Demas. Hch 16:10; 2Ti 4:10; 2Ti 4:11; Flm 1:24;
15 Saluden a los hermanos que están en
Laodicea, y a Ninfas y a la iglesia que está en su casa. Rm 16:5; Hch
12:12;
16 Cuando esta carta haya sido leída entre
ustedes, hagan que también se lea en la iglesia de los laodicenses, y que la de
Laodicea la lean también ustedes. 1Ts 5:27;
17 Digan a Arquipo: Mira que cumplas el
ministerio que recibiste en el Señor. TR[Escrita de Roma a los
Colosenses; enviada con Tichîco y Onésimo.] 2Ti 4:5; Flm 1:2;
18 La salutación de mi propia mano, de
Pablo. Acuérdense de mis prisiones. La gracia sea con ustedes. Amén. 1Co 16:21; Fil
1:7; Col 4:3; 1Ti 6:21; 2Ti 4:22; Tit 3:15; He 13:3; 2Ts 3:17;
7 τα-Las (cosas) κατ-según εμε-a mí παντα-todas γνωρισει-hará conocer υμιν-a ustedes τυχικος-Tíquico ο-el αγαπητος-amado αδελφος-hermano και-y πιστος-fiel/digno de fe/la Fe/(confianza) διακονος-diácono/siervo/ministro και-y συνδουλος-consiervo/co-esclavo εν-en κυριω-Señor
8 ον-A quien επεμψα-envié προς-hacia υμας-a ustedes εις-en/en un/en una/para/por/hacia dentro αυτο-mismo τουτο-a esta (cosa) ινα-para que γνω-conozca τα-las (cosas) περι-acerca de/(sobre)/(por) υμων-ustedes και-y παρακαλεση-consuele τας-los καρδιας-corazones υμων-de ustedes
9 συν-junto con ονησιμω-Onésimo τω-a el πιστω-fiel/digno de fe/la Fe/(confianza) και-y αγαπητω-amado αδελφω-hermano ος-quien εστιν-es/está siendo εξ-de/del/procedente de υμων-ustedes παντα-todas (cosas) υμιν-a ustedes γνωριουσιν-harán conocer τα-las (cosas) ωδε-aquí
10 ασπαζεται-saluda/está saludando υμας-a ustedes αρισταρχος-Aristarco ο-el συναιχμαλωτος-compañero de cárcel μου-de mí και-y μαρκος-Marcos ο-el ανεψιος-sobrino βαρναβα-de Bernabé περι-acerca de/(sobre)/(por) ου-quien ελαβετε-recibieron εντολας-mandamientos/mandatos/(ordenanzas
legales) εαν-si [condicional]/si alguna vez ελθη-venga προς-hacia υμας-ustedes δεξασθε-reciban con buena
disposición/(favorablemente) αυτον-a
él
11 και-Y ιησους-Jesús ο-el λεγομενος-siendo llamado ιουστος-Justo οι-los οντες-es/siendo εκ-de/del/procedente de περιτομης-circuncisión ουτοι-estos μονοι-solamente συνεργοι-colaboradores/ayudantes de apoyo εις-en/en un/en una/para/por/hacia dentro την-a el βασιλειαν-reino του-de el θεου-Dios οιτινες-quienes εγενηθησαν-llegaron a ser/sucedieron/acontecieron μοι-a mí παρηγορια-consuelo
12 ασπαζεται-saluda/está saludando υμας-a ustedes επαφρας-Epafras ο-el εξ-de/del/procedente de υμων-ustedes δουλος-esclavo χριστου-de Cristo/Ungido παντοτε-siempre αγωνιζομενος-agonizándose
combatiendo/luchando/(batallando) vigorosamente υπερ-por υμων-ustedes εν-en ταις-los προσευχαις-oraciones ινα-para que στητε-se pongan de pie τελειοι-completos/(perfectos) και-y πεπληρωμενοι-han sido llenados en su totalidad/(a
pleno) εν-en παντι-toda θεληματι-voluntad/(designio)/cosa deseada του-de el θεου-Dios
13 μαρτυρω-Estoy dando testimonio γαρ-porque αυτω-a él οτι-que εχει-tiene/está teniendo ζηλον-celo πολυν-mucho υπερ-por υμων-ustedes και-y των-de los εν-en λαοδικεια-Laodicea και-y των-de los εν-en ιεραπολει-Hierápolis
14 ασπαζεται-saluda/está saludando υμας-a ustedes λουκας-Lucas ο-el ιατρος-médico ο-el αγαπητος-amado και-y δημας-Demas
15 ασπασασθε-Saluden τους-a los εν-en λαοδικεια-Laodicea αδελφους-hermanos και-y νυμφαν-Ninfa και-y την-a la κατ-según οικον-casa αυτου-de él/su/sus εκκλησιαν-iglesia/asamblea
16 και-Y οταν-cuando αναγνωσθη-sea leída παρ-junto/al lado de/(con) υμιν-ustedes η-la επιστολη-carta ποιησατε-hagan ινα-para que και-también εν-en τη-la λαοδικαιων-de laodicenses εκκλησια-iglesia/asamblea αναγνωσθη-sea leída και-y την-a la εκ-de/del/procedente de λαοδικειας-Laodicea ινα-para que και-también υμεις-ustedes αναγνωτε-lean
17 και-Y ειπατε-digan αρχιππω-a Arquipo βλεπε-Ven/Estés viendo την-a el διακονιαν-ministerio/servicio ην-cual παρελαβες-recibiste contigo εν-en κυριω-Señor ινα-para que αυτην-a él πληροις-estés llenando en su totalidad/(a
pleno)
18 ο-El ασπασμος-saludo τη-a la εμη-mi χειρι-mano παυλου-Pablo/Paulo μνημονευετε-estén recordando μου-de mí των-las δεσμων-cadenas η-La χαρις-gracia/bondad inmerecida μεθ-con υμων-ustedes αμην-(de cierto)/(verdaderamente)/así es/amén
En similitud a Romanos 16,
Pablo en su saludo, hace mención de las personas que interactúan con él.
4:7 Tíquico: Mensajero de
Pablo a la Iglesia de Colosas. Compañero frecuente de Pablo. Nacido en una
provincia de Asia (Hch 20:4)
4:9 Onésimo: Su nombre significa
"útil/provechoso". Referido al esclavo mencionado en la epístola a
Filemón.
4:10 Aristarco: Un judío
nativo de Tesalónica, quien viajó con Pablo (Hch
19:29; 20:4).
Marcos:
También judío, oriundo de Jerusalén (Hch 12:12, 25)
escritor del evangelio de Marcos.
4:11 Jesús, cuyo
sobrenombre era Justo, un judío desconocido que estaba con Pablo.
4:12 Epafras: Oriundo de
Colosas, convertido a Cristo a través de la evangelización de Pablo.
Posiblemente uno de los ancianos de la Iglesia en Colosas, que solicita la
asistencia de Pablo en cuanto a los temas detallados.
4:14 Lucas: Médico que se
suma a los viajes de Pablo (Hch 16:10),
escritor del evangelio de Lucas y el libro de los Hechos.
Demas: Es muy probablemente
la misma persona que más tarde se separó de Pablo para dirigirse a Tesalónica a
causa de un interés personal (2 Ti 4:10).
4:15 Iglesia primitiva en
casa. Muestra que las Iglesias primitivas se congregaban en hogares. Los
espacios físicos llamados equívocamente "templos" dedicados a las
reuniones surgieron recién en el siglo IV.
Ninfas: debe
ser leído "Ninfa", nombre femenino, se refiere a una mujer cristiana
que hospedaba la Iglesia en su propia casa.
4:16 La epístola de
Laodicea, una carta posiblemente similar a Colosenses, de la que no ha quedado
registros ni copias manuscritas, por lo cual no fue canonizadas (posiblemente
haya habido más cartas escritas por Pablo que no fueron reproducidas).
4:17 Arquipo: Miembro de
la familia de Filemón (Flm 2). Quizás era pastor
o diácono en Colosas.
0 comentarios:
Publicar un comentario